Dram filmlerini genel olarak severim ama bazen bu kadarı baya ağır oluyor. Uçurtma Avcısı filmi dramın dibine vurmuş, adeta insanı derin depresyona sokan türde filmlerden bir tanesi.
Film aslında çok satan kitaplardan bir tanesi olan Khaled Hosseini’nin okunması gereken kitaplar listesinde de yer alan aynı isimli romanından uyarlandı. Kitabı okumadım ve filmi izledikten sonra da okumaya pek niyetim yok. Kötü olduğundan değil, daha fazla drama dayanamayacağımdan.
Film aslında Rusların Afganistan’a neler yaptığını vurgulamış. Kitabın çok satmasının nedeni de bu. Güzel bir Amerika propagandası yapıyor. Fakat film de kötü değil ama fazla abartılı.
Filmde güzel bir hayat süren Afganlıların Rusya’nın devreye girmesi ile hayatlarının nasıl mahvolduğu çocuklar üzerinden anlatılmış. İki yakın arkadaş olan iki çocuğun yaşadığı dram anlatılmış. Bir birine olan bağlılıkları, birinin yaptığı ihanet, bunun üzerine diğerinin yaşadığı dram ve yok oluş çok iyi ele alınmış ama fazla ağır olmuş. Özellikle ihanete uğrayan çocuğun hikayesi insanı çok derinden etkiliyor.
Kitabın adı da aslında çocukların en büyük oyun zevki olan uçurtmalardan ve onların uçurtma savaşından geliyor. Filmi görsel güzellik katan tek taraf da o zaman. Onun dışında çok karanlık bir film.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder